***
با فیلم گریه کردم و اشک ریختم. خوشحالم که چنین فیلمی در ایران ساخته شده است. این عبارت واکنش یکی از نمایندگان مجلس پس از تماشای فیلم حضرت «محمد (ص)» بود. واکنشی که در میان معدود تماشاگران چند اکران محدود این فیلم - که باید آن را یکی از بزرگترین فیلمهای تاریخ ایران دانست - عمومیت داشت. همگی نفس راحتی کشیده‌اند که بالاخره تصویر درستی از حضرت محمد (ص) در این فیلم به تصویر کشیده شده است و ما می‌توانیم بخشی از حقیقت کنونی حضرت را به تصویر بکشیم.
مجیدی وعده کرده بود سه‌گانه‌ای سینمایی و مستقل از هم تولید که به مقاطع مختلف حیات پیامبر اسلام (ص) بپردازد. اینک در اولین فیلم که با نام «محمد (ص)» رونمایی شده است، قصه از دوران جاهلیت و شرایط اجتماعی زمان تولد حضرت آغاز می‌شود و در ۱۲ سالگی ایشان به پایان می‌رسد. مراحل شروع به کار از سال ۸۶ آغاز شده و در آبان ماه سال ۱۳۹۰ مقابل دوربین رفت تا سرانجام در کنار جشنواره فجر پایان آن رسما اعلام شود.
فیلم «محمد (ص)» که در شهرک سینمایی پیامبر اعظم واقع در ۵۵ کیلومتری شهر قم در ماکتی از شهرهای مکه و مدینه با مشخصات ۱۴۰۰ سال قبل، در اندازه یک به یک (مختصات واقعی) طراحی و ساخته شده، پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود و برآوردهایی به مراتب بزرگ‌تر از فیلم «رستاخیز» درباره هزینه تولید این سه گاهه سینمایی مطرح می‌شود که بخشی از این هزینه به واسطه به خدمت گرفتن گروهی از برجسته‌ترین متخصصان سینمای جهان است. اثر او از ابتدا برای عرضه در ابعاد بین‌المللی طراحی شده و از مشارکت و حضور سینماگران بین‌المللی استفاده شده که قرار است به زودی به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی و با برنامه‌ای فرامرزی نمایش داده شود.
لاله افتخاری عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی پس از تماشای فیلم گفت: مخاطبان این فیلم می‌توانند جمعیت ۸ میلیاردی کل دنیا باشند و قطعا تأثیرات این فیلم برای هر فردی از هر دین و مذهبی خواهدبود. ساخت این فیلم می‌تواند الگویی برای سایر هنرمندان متعهد کشور باشد که با خلق آثار دینی و مذهبی پاسخی قاطع به تمام کسانی که در راستای اسلام هراسی و توهین به مقدسات اسلام قدم بر می‌دارند باشد. نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی همچنین خاطرنشان کرد: نقش هنرمندان و فیلمسازان در دنیای امروز تأثیرگذاری زیادی دارد لذا هنرمندان کشور ما باید از ظرفیت‌های موجود جهت تأثیرگذاری بر صحنه جهانی استفاده کرده و با تولید آثار دینی و مذهبی قدمی در زمینه مبارزه با اسلام هراسی بردارند. منتقدان کمی تا کنون درباره فیلم نوشته‌اند. اما اغلب آن را با شکوه توصیف کرده ان که معانی و ایده‌ها در دل فیلم و صحنه به صحنه پخته‌تر شوند. فیلمی پر از نقاط اوج احساسی پیرامون کودکی که مشاهده می‌کند و از دست می‌دهد و دلتنگ مادرش می‌شود و در مقاطعی همراه با کودکی که در آینده قرار است پیامبر خدا شود، در دل طبیعت و کویر پرسه بزند. اغلب معتقدند این بهترین فیلم مجید مجیدی است. زیبا‌ترین پلان‌ها و سکانس‌های عمرش را کارگردانی کرده است، با همراهی و کار درجه یک عوامل فنی. حتی اگر معتقد باشیم فیلمنامه فیلم می‌توانست قوی‌تر باشد و پایان بهتری داشته باشد.
