گذشته یاد است، آینده متصل به حال است که می تواند به یاد تبدیل شود یا نشود. آینده نزدیک موضوع است، گذشته خاطره موضوع.

 لحظه های بزرگ موضوع اند نه خاطره. در خاطره چیزی جز انگیزه نباید حضور داشته باشد. خاطراتی که بگریانند، بسوزانند، بشکنند، به درد بیاورند، اما برنیانگیزند، خاطره نیستند،زهرند.زهر کشنده.

خاطراتی که سرد کنند،خسته کنند،کسل کنند،ناامید کنند و به پوچی و بی حالی بکشانند،خاطره نیستند،بیماریند:جنون.

گذشته،یک آیینه ی کوچک جیبی است.اگر دقیقا آن را رو به آینده نگه داریم،بخش هایی از آینده را می توانیم در آن ببینیم،و این است که می انگاریم لحظه های بزرگی که در گذشته می بینیم به راستی در گذشته جای دارند.اما چنین نیست که نیست.آیینه ی کوچک جیبی ات را رو به آسمان بگیر تا بدانی که در آن،جز آسمان خبری نیست.و در آسمان بیکران شاید خبرهاست.
مصیبت ها را باید رها کرد.همانگونه که شادمندی ها را.