امام خمینی(ره): «روز قدس یک روز اسلامی است و یک بسیج عمومی اسلامی بود. و من امیدوارم که این امر مقدمه باشد از برای یک «حزب مستضعفین» در تمام دنیا.»
محمد مهدی اسلامی- روزهای آخر مردادماه ۱۳۵۸، امام خمینی(ره) در پیامی برای تشکر از نخستین راهپیمایی روز جهانی قدس یک دستورکار جدید پیش روی حق جویان عالم قرار داد که تا همینک منتظر عملیاتی شدن است. در پیام بنیانگذار انقلاب اسلامی آمده بود: «روز قدس یک روز اسلامی است و یک بسیج عمومی اسلامی بود. و من امیدوارم که این امر مقدمه باشد از برای یک «حزب مستضعفین» در تمام دنیا.»
جالب آنکه بار دیگر امام تاکید میکنند که «و من امیدوارم که یک حزب به اسم «حزب مستضعفین» در تمام دنیا به وجود بیاید، و همه مستضعفین با هم در این حزب شرکت کنند، و مشکلاتی که سر راه مستضعفین است از میان بردارند، و قیام در مقابل مستکبرین و چپاولگران شرق و غرب کنند و دیگر اجازه ندهند که مستکبرین بر مستضعفین عالَم ظلم کنند، و ندای اسلام را و وعده اسلام را – که حکومت مستضعفین بر مستکبرین است و «وراثت ارض» برای مستضعفین است – متحقق کنند.»
آنچه مسلم است تصریح امام بر «یک حزب» است و این خواسته هنوز محقق نشده است. اما زمینه تشکیل آن شاید امروز بیش از هر زمان دیگری است. نزدیکترین شاهد بر این مدعا روز قدس ۱۳۹۱ و فراگیری آن است که از مرز کشورهای اسلامی به سوی همه آزادگان جهان کشیده شده است.
شاهد دیگر جنبش ۹۹ درصدی در قلب نظام سلطه است. اینک همه ساکنان جهانشهر واحد، همان گونه که حضرت امام نظر داشتند آگاهی یافتهاند که در استضعاف نگه داشته شدهاند و باید از این مرحله به سوی به ذلت کشاندن مستکبرین گام بردارند.
شاهد سوم را میتوان در چند روز آینده درام القرای جهان اسلام شاهد بود که جنبش عدم تعهد در نفی تلاش نظام سلطه برای منزوی کردن ایران، در تهران حاضر میشوند و عزت ایرانیان را از نزدیک شاهد خواهند بود تا امید در قلب کشورهای آماده برای مقابله با هژمونی غرب زنده شود.
رصد موقعیت امروز جریان بیداری اسلامی و جنبش ۹۹ درصد و... مؤید آن است که زمینه تشکیل این حزب مهیاتر از همیشه است. اما مع الاسف برخی با ادعای خط امام و ارزشهای انقلاب اسلامی به حزب گریزی در جامعه دامن میزنند و در این میان تفاوتی میان نوع تحزب اسلامی و غربی قائل نیستند. امروز بازخوانی ضرورت چنین اتحاد و انسجامی در یک ساختار معین نیاز به تبیین و آگاه سازی دارد تا در برابر ساختار ظالمانه بین المللی که بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شد به اسم سازمان بین الملل و شورای امنیت و صندوق بین الملل پول و بانک جهانی و سازمانهای مشابه برای تقویت نگاه برتری جویانه قدرتهای وقت نضج گرفت، نسخه شفابخش امام به مستضعفین عالم معرفی گردد.
این حزب باید ساختارمند و سازمان یافته باشد و از یک نظام منطقی برخوردار گردد تا بتواند معادلات بین المللی را مطابق خواست اعضای آن رقم زند.
در کنار این موضوع بازخوانی یک حادثه تاریخی دیگر نیز ضروری است. در سال ۱۳۴۰ و در اوج جنگ سرد و فضای دوقطبی بین غرب و شرق؛ کشورهایی دور یکدیگر جمع شدند تا بگویند نه در اردوگاه کمونیسم هستند و نه در اردوگاه سرمایهداری. این ادعا اگرچه عملا نافرجام ماند و اغلب کشورهای عضو در آن به یکی از دو جبهه جنگ سرد نزدیک شدند، اما این تشکیلات به کار خود ادامه داد و به مرور توانست در مقاطع مختلف از خود یک اراده سیاسی مستقل نشان دهد تا آنجا که بارها در موضوع پرونده هستهای ایران که یک زورگویی تمام از سوی کشورهای دارنده سلاح هستهای علیه کشوری خواهان استفاده صلح آمیز از انرژی هستهای است؛ این مقابله با قدرتها را به نمایش گذاشتهاند. اما همچنان با آنکه ۱۱۸ کشور جهان را شامل میگردد که تقریباً بیش از دو سوم اعضای سازمان ملل متحد را تشکیل میدهند؛ هنوز مقهور تصمیمات کشورهای دارای حق وتو از شورای امنیت سازمان ملل هستند.
شانزدهمین اجلاس سران این جنبش در تهران فرصت خوبی است تا با پشتوانههای یاد شده در صدر این نوشته، تشکیل حزب مستضعفین در دستور قرار گیرد و با بهره گیری از قدرت مردم کشورهای عضو و نیز مردم بپاخاسته از کشورهای غیر عضو نظمی نوین در صحنه جهانی را رقم زند. این مهم مستلزم اراده مسئولین ایرانی است که اینک اداره این جنبش را تا سه سال آینده بر عهده خواهد داشت.
جالب آنکه بار دیگر امام تاکید میکنند که «و من امیدوارم که یک حزب به اسم «حزب مستضعفین» در تمام دنیا به وجود بیاید، و همه مستضعفین با هم در این حزب شرکت کنند، و مشکلاتی که سر راه مستضعفین است از میان بردارند، و قیام در مقابل مستکبرین و چپاولگران شرق و غرب کنند و دیگر اجازه ندهند که مستکبرین بر مستضعفین عالَم ظلم کنند، و ندای اسلام را و وعده اسلام را – که حکومت مستضعفین بر مستکبرین است و «وراثت ارض» برای مستضعفین است – متحقق کنند.»
آنچه مسلم است تصریح امام بر «یک حزب» است و این خواسته هنوز محقق نشده است. اما زمینه تشکیل آن شاید امروز بیش از هر زمان دیگری است. نزدیکترین شاهد بر این مدعا روز قدس ۱۳۹۱ و فراگیری آن است که از مرز کشورهای اسلامی به سوی همه آزادگان جهان کشیده شده است.
شاهد دیگر جنبش ۹۹ درصدی در قلب نظام سلطه است. اینک همه ساکنان جهانشهر واحد، همان گونه که حضرت امام نظر داشتند آگاهی یافتهاند که در استضعاف نگه داشته شدهاند و باید از این مرحله به سوی به ذلت کشاندن مستکبرین گام بردارند.
شاهد سوم را میتوان در چند روز آینده درام القرای جهان اسلام شاهد بود که جنبش عدم تعهد در نفی تلاش نظام سلطه برای منزوی کردن ایران، در تهران حاضر میشوند و عزت ایرانیان را از نزدیک شاهد خواهند بود تا امید در قلب کشورهای آماده برای مقابله با هژمونی غرب زنده شود.
رصد موقعیت امروز جریان بیداری اسلامی و جنبش ۹۹ درصد و... مؤید آن است که زمینه تشکیل این حزب مهیاتر از همیشه است. اما مع الاسف برخی با ادعای خط امام و ارزشهای انقلاب اسلامی به حزب گریزی در جامعه دامن میزنند و در این میان تفاوتی میان نوع تحزب اسلامی و غربی قائل نیستند. امروز بازخوانی ضرورت چنین اتحاد و انسجامی در یک ساختار معین نیاز به تبیین و آگاه سازی دارد تا در برابر ساختار ظالمانه بین المللی که بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شد به اسم سازمان بین الملل و شورای امنیت و صندوق بین الملل پول و بانک جهانی و سازمانهای مشابه برای تقویت نگاه برتری جویانه قدرتهای وقت نضج گرفت، نسخه شفابخش امام به مستضعفین عالم معرفی گردد.
این حزب باید ساختارمند و سازمان یافته باشد و از یک نظام منطقی برخوردار گردد تا بتواند معادلات بین المللی را مطابق خواست اعضای آن رقم زند.
در کنار این موضوع بازخوانی یک حادثه تاریخی دیگر نیز ضروری است. در سال ۱۳۴۰ و در اوج جنگ سرد و فضای دوقطبی بین غرب و شرق؛ کشورهایی دور یکدیگر جمع شدند تا بگویند نه در اردوگاه کمونیسم هستند و نه در اردوگاه سرمایهداری. این ادعا اگرچه عملا نافرجام ماند و اغلب کشورهای عضو در آن به یکی از دو جبهه جنگ سرد نزدیک شدند، اما این تشکیلات به کار خود ادامه داد و به مرور توانست در مقاطع مختلف از خود یک اراده سیاسی مستقل نشان دهد تا آنجا که بارها در موضوع پرونده هستهای ایران که یک زورگویی تمام از سوی کشورهای دارنده سلاح هستهای علیه کشوری خواهان استفاده صلح آمیز از انرژی هستهای است؛ این مقابله با قدرتها را به نمایش گذاشتهاند. اما همچنان با آنکه ۱۱۸ کشور جهان را شامل میگردد که تقریباً بیش از دو سوم اعضای سازمان ملل متحد را تشکیل میدهند؛ هنوز مقهور تصمیمات کشورهای دارای حق وتو از شورای امنیت سازمان ملل هستند.
شانزدهمین اجلاس سران این جنبش در تهران فرصت خوبی است تا با پشتوانههای یاد شده در صدر این نوشته، تشکیل حزب مستضعفین در دستور قرار گیرد و با بهره گیری از قدرت مردم کشورهای عضو و نیز مردم بپاخاسته از کشورهای غیر عضو نظمی نوین در صحنه جهانی را رقم زند. این مهم مستلزم اراده مسئولین ایرانی است که اینک اداره این جنبش را تا سه سال آینده بر عهده خواهد داشت.