در یک سال و نیم اخیر شاهد توسعه اینترنت در شهرها، روستاها و اقصی نقاط کشور بودیم. یعنی امروز در روستاهای دورافتاده هم که بروید 3G را می‌بینید و اگر تا سال 93 در کشورمان حدود 3 میلیون کاربر فعال در اینترنت داشتیم، در حال حاضر به 8 میلیون رسیده است. کاربر فعال یعنی کسی که ایمیل و یا وبلاگی دارد و یا کامنت می‌گذارد.

یکی دو سال پیش پیرو افشاگری‌های اسنودن مشخص شد سازمان سرویس جاسوسی و اطلاعاتی آمریکا (سیا) و برخی از سرویس‌های جاسوسی و سیاسی کشورهای دیگر مکالمات مقامات اروپایی به‌خصوص خانم مرکل را شنود و کسب اطلاع می‌کردند. این یک اقدام به‌هنگام و به‌جایی است. بعضی‌ها می‌گویند نمی‌شود به ادوارد اسنودن استناد کرد، لیکن واقعیت این است که با توجه به اینکه گوشی‌های هوشمند موجود در کشور به اینترنت وصل هستند و هر لحظه هم امکان مکان‌یابی (سیستم‌های جی.پی.اس و جی.پی.آر.اس) و دسترسی به فایل‌های مختلف گوشی وجود دارد، بسیار ضروری است که هرچه سریع‌تر مسئولین کشور ما در خصوص استفاده از گوشی‌های هوشمند تجدیدنظر کنند. عمده‌ نرم‌‌افزارهای کاربردی که در گوشی‌ها نصب می‌شود یک سری مجوزهایی را هنگام نصب درخواست می‌کنند، مثلاً مجوز دسترسی به پیامک‌ها یا شماره‌های تلفن یا قسمت گالری تصاویر و فیلم‌ها. جالب اینجاست که افراد بدون مطالعه‌ اینها را می‌پذیرند و تا مرحله‌ نهایی و پایانی نصب نیز جلو می‌روند. مشاهده شده است که جریان حاکم بر فضای مجازی بر (back up)هایی که افراد از اطلاعات خودشان در این گوشی‌های هوشمند می‌گیرند و این (back up)ها را در (server)هایی ذخیره می‌کنند کاملاً مسلط است. در واقع دارندگان این نوع گوشی‌های همراه اجازه می‌دهند با استفاده از این دسترسی‌ها از اطلاعاتشان (back up) گرفته شود. خیلی از اتفاقاتی که به‌خصوص در منطقه‌ خاورمیانه رخ می‌دهد و شناسایی‌هایی که صورت می‌گیرد از همین طریق انجام می‌شود. شهدایی داشتیم که از طریق همین تلفن‌های هوشمند ردیابی شده‌اند.

در مجموع فکر می‌کنم این تدبیر هوشمندانه‌ است. به هر حال باید بپذیریم که هنوز نتوانسته‌ایم گوشی‌های هوشمند بومی را ـ که در بستر اینترنت ملی یعنی یک بستر بومی فعالیت ‌می‌کنند ـ تولید کنیم.

اگر این گوشی‌ها را از طریق اینترنت پاک یا همان ملی در بستر سیستم و شبکه‌ فیبر نوری در کشور راه بیندازیم که الان در خیلی از کشورهای دیگر نیز گوشی‌های هوشمند صرفاً به این سیستم وصل می‌شوند، خیلی می‌تواند مشکلات ما را حل کند.

اگرچه حضور فعال ما باعث می‌شود بتوانیم منافعی را هم به دست بیاوریم، اما در کل نباید فراموش کنیم که این بستر ارتباطی مسموم است و می‌بایست خیلی کج‌دار و مریز و محتاطانه با آن برخورد کرد. متأسفانه امروز می‌بینیم بعضی افراد روی برخی از این شبکه‌ها اخباری را درج می‌کنند که اخبار طبقه‌بندی‌شده، محرمانه و مربوط به منافع ملی کشور است.

مسئله‌ اصلی گوشی‌های هوشمند اتصال اینها به اینترنت و این یک مدخل نفوذی است که از طریق آن به راحتی می‌توانند اطلاعات را به سرقت ببرند، دانشمندان ما را در علوم حیاتی و اساسی کشور تهدید و مسئولان کشور را تخلیه‌ اطلاعاتی بکنند. الان سیستم‌های تخلیه‌ اطلاعاتی دیگر از روش‌های سنتی پیروی نمی‌کنند. قبلاً منافقی از طریق تلفن تماس می‌گرفت و سعی می‌کرد از آن مقام یا مسئول کسب اطلاع کند، اما اگر الان با تلفن‌های هوشمند هوشمندانه عمل نشود نقش همان منافق را بازی می‌کنند و خودشان این اطلاعات را به مبادی مربوطه‌شان انتقال می‌دهند.