خدایا!تو شاهدی که چندین بار با عناوین مختلف خطر منافقین انقلاب نما،همانان که التقاط بگونه منافقین خلق سراسر وجودشان را وهمه ذهن و باورشان را پر کرده و همانان که ریا کارانه برای رسیدن به مقصودشان دستمال ابریشمی بسیار بزرگ به بزرگی مجمع الاضدا و به دست گرفته اند،هم رجائی و باهنر را میکشند و هم به سوگشان مینشینند و هم با منافقین خلق پیوند تشکیلاتی و سپس...
سید عرفان لاجوردی- روز به روز که از تاسیس جمهوری اسلامی به دست حضرت امام(ره)میگذریم،وهر روزی که به قیام حضرت حجت (ارواحنا فداه) نزدیک میشویم،تلاش دشمن برای گسستن دین مبین و حقیقت سالار اسلام بیشتر میشود.
تا آنجا که دشمن به طور صریح اعلام انزجار و نفرت خود را از این دین بزرگ بر زبان آورده و ادعای"نابود کردن اسلام با هر تلاشی" را تایید میکند.
لذا از این جهت خود را به دو گروه بزرگ تقسیم کرده و تمام برنامه ریزی خود را بطور دقیق از طریق همین دو گروه به انجام میرساند.
گروه اول،همان گروهیست که بطور واضح و آشکار،بانام غرب ظهور کرده و تمام فعالیت های شوم خود را در ملا عام بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی وارد میکند.
دسته دوم- که به مراتب خطرناک تر و شوم تر از دسته اول است- فعالیت های خود را در چهره اسلام و انقلاب انجام میدهد و بعد از گذشت سی سال از تاسیس نظام جمهوری اسلامی،نقاب سیاه و زهر آلود خود را از چهره برنداشته،وهنوز که هنوز است خود را درصف انقلاب و حزب اللهیون جای میزند.
این گروه همان گروهیست که با خود پیمان بسته است تا زمانی که جام زهرآلود خود را به مردم و خدمت گذاران مردم نچشاند، نفسی راحت نخواهد کشید و بااسم دلسوزی برای مردم،هر چه میخواهد بر سر این مردم مظلوم می آورد و در آخر هم ادعای حمایت از مردم دارد.
این دسته علی رغم روشنی حق و حقیقت، پرده سیاه نفاق را بر روی حقیقت انداخته و به آسانی حقیقت را به باطلی بزرگ تبدیل میکند،ولی غافل است از اینکه شاید طرفی از این لوح سفید را پوشیده شده است،ولی طرف دیگر که روشنی آن به مراتب روشن تر و نورانی تر از طرف پوشیده است به وضوح دیده میشود. مسئله شهید بزرگوار لاجوردی،مسئله همین لوح سفید است که شاید عده ای بدخواه بخواهند چهره خدمت گزاری او را مخدوش نمایند و این لوح سفید را به تخته ای سیاه تبدیل کنند،
ولی آنها از این موضوع بی خبرند که شهد شهادت او همچون نوری اجازه لحظه ای خواب برای آنها نخواهد گذاشت و بصیرت او درمورد شناخت آنان همچون تیری به خیال واهی آنان خواهد بود.
این شهید بابصیرت اینان را سالها پیش شناخته بود،تا جایی که در وصیت نامه خود نوشته بود:
"خدایا!تو شاهدی که چندین بار با عناوین مختلف خطر منافقین انقلاب نما،همانان که التقاط بگونه منافقین خلق سراسر وجودشان را وهمه ذهن و باورشان را پر کرده و همانان که ریا کارانه برای رسیدن به مقصودشان دستمال ابریشمی بسیار بزرگ به بزرگی مجمع الاضدا و به دست گرفته اند،هم رجائی و باهنر را میکشند و هم به سوگشان مینشینند و هم با منافقین خلق پیوند تشکیلاتی و سپس..."
آری! اینان به خیال خود،فکر میکنند که اگر اتهاماتی را که به خودشان وارد است را با دروغ و تهمت به سربازان اسلام به اصلاح سخن ورضایت مردم وارد کرده و تفکر پوچ و سخنان بی اهمیت خود را به مردم القا کنند،از شان و مقام معنوی شهیدان راه خدا کم میشود،در صورتی که آینان سخت در اشتباهی جبران ناپذیرند،چرا که سید الشهدا در سخنی میفرمایند:
"من طلب رضی الناس بسخط الله فجعل الله حامده من الناس ذاما".
و در آخر میتوان این سخن را به گروه افراطی و حقیری که به عنوان مصلح امور درجامعه پدید آمده است و روز به روز با دست خود خود را محقر میسازد افزود که سعی و تلاش آنان برای تخریب چهره شهدا و دلسوزان انقلاب به جایی نخواهد رسید و آه دل یاران دیروز،امروز و فردای مظلوم تشنه لب_امام حسین بن علی(ع)_شاید از یاد مردم کوفه برود ولی از یاد مردم با بصیرت ایران اسلامی نخواهد رفت و این آه مانند آهنی کوبنده بر سر خود آنان فرود خواهد آمد.
آه دل مظلوم به سوهان مانَد گرخود نبُرد برنده را تیز کند...
تا آنجا که دشمن به طور صریح اعلام انزجار و نفرت خود را از این دین بزرگ بر زبان آورده و ادعای"نابود کردن اسلام با هر تلاشی" را تایید میکند.
لذا از این جهت خود را به دو گروه بزرگ تقسیم کرده و تمام برنامه ریزی خود را بطور دقیق از طریق همین دو گروه به انجام میرساند.
گروه اول،همان گروهیست که بطور واضح و آشکار،بانام غرب ظهور کرده و تمام فعالیت های شوم خود را در ملا عام بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی وارد میکند.
دسته دوم- که به مراتب خطرناک تر و شوم تر از دسته اول است- فعالیت های خود را در چهره اسلام و انقلاب انجام میدهد و بعد از گذشت سی سال از تاسیس نظام جمهوری اسلامی،نقاب سیاه و زهر آلود خود را از چهره برنداشته،وهنوز که هنوز است خود را درصف انقلاب و حزب اللهیون جای میزند.
این گروه همان گروهیست که با خود پیمان بسته است تا زمانی که جام زهرآلود خود را به مردم و خدمت گذاران مردم نچشاند، نفسی راحت نخواهد کشید و بااسم دلسوزی برای مردم،هر چه میخواهد بر سر این مردم مظلوم می آورد و در آخر هم ادعای حمایت از مردم دارد.
این دسته علی رغم روشنی حق و حقیقت، پرده سیاه نفاق را بر روی حقیقت انداخته و به آسانی حقیقت را به باطلی بزرگ تبدیل میکند،ولی غافل است از اینکه شاید طرفی از این لوح سفید را پوشیده شده است،ولی طرف دیگر که روشنی آن به مراتب روشن تر و نورانی تر از طرف پوشیده است به وضوح دیده میشود. مسئله شهید بزرگوار لاجوردی،مسئله همین لوح سفید است که شاید عده ای بدخواه بخواهند چهره خدمت گزاری او را مخدوش نمایند و این لوح سفید را به تخته ای سیاه تبدیل کنند،
ولی آنها از این موضوع بی خبرند که شهد شهادت او همچون نوری اجازه لحظه ای خواب برای آنها نخواهد گذاشت و بصیرت او درمورد شناخت آنان همچون تیری به خیال واهی آنان خواهد بود.
این شهید بابصیرت اینان را سالها پیش شناخته بود،تا جایی که در وصیت نامه خود نوشته بود:
"خدایا!تو شاهدی که چندین بار با عناوین مختلف خطر منافقین انقلاب نما،همانان که التقاط بگونه منافقین خلق سراسر وجودشان را وهمه ذهن و باورشان را پر کرده و همانان که ریا کارانه برای رسیدن به مقصودشان دستمال ابریشمی بسیار بزرگ به بزرگی مجمع الاضدا و به دست گرفته اند،هم رجائی و باهنر را میکشند و هم به سوگشان مینشینند و هم با منافقین خلق پیوند تشکیلاتی و سپس..."
آری! اینان به خیال خود،فکر میکنند که اگر اتهاماتی را که به خودشان وارد است را با دروغ و تهمت به سربازان اسلام به اصلاح سخن ورضایت مردم وارد کرده و تفکر پوچ و سخنان بی اهمیت خود را به مردم القا کنند،از شان و مقام معنوی شهیدان راه خدا کم میشود،در صورتی که آینان سخت در اشتباهی جبران ناپذیرند،چرا که سید الشهدا در سخنی میفرمایند:
"من طلب رضی الناس بسخط الله فجعل الله حامده من الناس ذاما".
و در آخر میتوان این سخن را به گروه افراطی و حقیری که به عنوان مصلح امور درجامعه پدید آمده است و روز به روز با دست خود خود را محقر میسازد افزود که سعی و تلاش آنان برای تخریب چهره شهدا و دلسوزان انقلاب به جایی نخواهد رسید و آه دل یاران دیروز،امروز و فردای مظلوم تشنه لب_امام حسین بن علی(ع)_شاید از یاد مردم کوفه برود ولی از یاد مردم با بصیرت ایران اسلامی نخواهد رفت و این آه مانند آهنی کوبنده بر سر خود آنان فرود خواهد آمد.
آه دل مظلوم به سوهان مانَد گرخود نبُرد برنده را تیز کند...