کسانی که می‌خواهند در جای جای این نظام، مجلس، دولت و قوه قضاییه و همه بخش‌ها خدمت کنند، باید مبتنی بر یک اعتقاد و باور نظام دینی و برای تحقق دو اصل اساسی که گفتمان ولایت و امامت هم همین دو اصل است، عمل کنند.
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیم رییسی- تحزب و تشکل در نظام دینی اصلی پذیرفته است، منتهی نمی‌تواند آهنگی جدا از آهنگ کل نظام داشته باشد. یعنی آهنگ حزب آهنگ نظام است. آهنگ نظام دینی دو مشخصه عمده دارد: 1) آنکه در رأس نظام دینی، حاکمیتی است که به امضای شارع مقدس رسیده که امام فرمودند ولایت‌فقیه همان حکومت رسول‌الله(ص) و امیرالمؤمنین(ع) است. لذا ما نظام قبل از رنسانس را با اینکه به نام دین حکومت می‌کردند، نظام دینی نمی‌‌خوانیم. 2) همه روابط اجتماعی به معنای اعم ـ‌نه اجتماعی به معنای خاص، در مقابل اقتصادی‌ـ در جامعه بر اساس دین و آموزه‌های دینی تنظیم می‌شود.
این دو مشخصه نظام دینی است. کسانی که می‌خواهند در جای جای این نظام، مجلس، دولت و قوه قضاییه و همه بخش‌ها خدمت کنند، باید مبتنی بر یک اعتقاد و باور نظام دینی و برای تحقق دو اصل اساسی که گفتمان ولایت و امامت هم همین دو اصل است، عمل کنند. یکی خواندن مردم به سوی خدا، «أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ» و دیگری «لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»، عدالت اجتماعی است؛ یعنی باید آهنگ همه مدیران در کشور آهنگ خداخواهی و اجرای عدالت اجتماعی باشد و آهنگشان با کل رابطه سازمانی که در نظام وجود دارد همخوانی داشته باشد. اگر مثلاً یک بخشدار با این مجموعه نخواند، او به یک آهنگ عمل می‌کند و کل نظام دارد به طرف دیگری سوق داده می‌شود. در اینجا می‌گوییم «الی الله المسیر»، ما می‌خواهیم یک جامعه دینی و مبتنی بر دین و ارزش‌های دینی استوار شود.
حزب هم همین‌طور است. آهنگ حزب نمی‌تواند جز آهنگ مدیر اجرایی باشد. یک نماینده مجلس غیر از این نمی‌تواند باشد. یک مدیر اجرایی نمی‌تواند غیر از این تفکر و اندیشه داشته باشد و غیر از این عمل کند. و الا با کل آهنگ نظام سازگاری ندارد، لذا احزاب در جامعه اسلامی در جهت تحقق همین منویات است، منتهی به صورت شکل و حزب و گروه و دسته. تحزب و تشکل وجود دارد، اما در جهت اصلاح اجتماعی و امر به خوبی‌ها و نهی از پلشتی‌ها، بدی‌ها و زشتی‌هاست. کما اینکه رسانه، مطبوعات و روزنامه باید در این جهت و یک خط ارتباطی بین مدیران و مردم باشند، سخن مردم را به مدیران منتقل کند و بالعکس و هر دو را در جهت رسیدن به آن نقطه هدف به هم ارتباط بدهد. آن نقطه هدف چیست؟ اصلاح اجتماعی، جدا نشدن از اصول و مبانی اصلی انقلاب، جدا نشدن از سیاست‌های مصوب، جدا نشدن از قانون اساسی و گفتمان امامت و ولایت که در جامعه وجود دارد. ارتباط رسانه این است، ارتباط حزب این است. روابط احزاب این است. حالا در این میان شما دیدید آهنگ یک حزب در اطلاعیه‌اش، آهنگ دشمن است. اگر دیدید فراخوانی‌اش فراخوانی چیزی است که رادیوی اسرائیل و رادیوی امریکا می‌گوید و سخنی که می‌گوید همان سخنی است که از حلقوم آنها بیرون می‌آید و از سخنان او آنها کف می‌زنند... یکی از حرف‌هایی که ما با این جریان‌های فتنه و انحراف و هر جریان انحرافی دیگری که در جامعه اسلامی هستند، داریم این است که اگر این کار، حرکت، منش و روش شما خیر است، چرا آنها برایتان کف می‌زنند؟ امام فرمودند برای سنجش اینکه امری باطل یا حق است، ببینید چه کسانی از شما خوشحال‌اند؟ اگر حزب‌اللهی‌‌ها از شما خوشحال‌اند، شادمان شوید، اگر دیدید دشمنان به خاطر این حرکت، موضع، کار، سکوت و سخن شما کف می‌زنند، معلوم می‌شود باید تردید کرد که نکند این سخن در جهت خواست آنها دارد گفته می‌شود.
ما داریم نشانه‌هایی را می‌بینیم که حاکی از آن است که گاهی دشمن از حرکتی شادمان می‌شود. شما دیدید که در جریان فتنه دشمنان برای سخنان بعضی‌ها کف می‌زدند و اینها نشانه‌های ناجوری است و معلوم می‌شود که این سخنان، موضع‌گیری‌ها و این اطلاعیه‌ها نکاتی است که حتماً باید انسان را دچار تردید کند.
به هر حال این ملاکی است که اگر دیدید دشمنان از یک موضع‌گیری کردن یا نکردن یا یک اطلاعیه یا یک فراز یا از سخنان و مطالبی استقبال کردند، باید در آن سخن تردید کرد که این دارد دل دشمن را شاد می‌کند. این از نکاتی است که امام و رهبری به ما ملاک دادند و ما در جامعه‌مان ملاک داریم. نباید در فضای غبارآلود راه، جاده و امام مقتدا و حجت را گم کنیم که این در راه‌شناسی، هدف‌شناسی و خط‌شناسی خیلی مهم است.
در جامعه، گروه‌های مختلفی مرجع‌اند، بعضی‌ها می‌گویند هنرمندان، ورزشکاران، قلمداران و روزنامه‌نگاران. اینها گروه‌های مرجع‌اند و مردم و سیاستمداران به اینها مراجعه می‌کنند، اما به نظر من بعد از سی سال با همه مسائل و مشکلات و شایعه‌پراکنی‌هایی که دشمن کرده، امروز مورد اعتمادترین جریان برای مردم و مهم‌ترین گروه مرجع، روحانیت‌اند و در جریانات سیاسی و اجتماعی مردم به روحانیت به عنوان امانت‌دارترین و معتمدترین گروهشان توجه می‌کنند. سنجش‌ها هم همین را نشان می‌دهد. با وجود توطئه‌ها و شایعات علیه روحانیت و چهره روحانیت، روحانیت در خط ولایت و دلداده به خدا، در مردم و با مردم شدیداً مورد اعتماد مردم‌اند. اگر می‌بینیم در گوشه‌ای به کسی ولو روحانی است، مردم توجه ندارند، به دلیل روحانیت نیست، بلکه به دلیل رفتار شخصی خودش است.
من معتقدم مردم همچنان به جریان روحانیت اعتماد دارند و جریان و گروه مرجعیت سیاسی روحانیت به عنوان عالی‌ترین، برترین و مورد اعتماترین مرجع سیاسی مورد توجه مردم است.
این دو مشخصه نظام دینی است. کسانی که می‌خواهند در جای جای این نظام، مجلس، دولت و قوه قضاییه و همه بخش‌ها خدمت کنند، باید مبتنی بر یک اعتقاد و باور نظام دینی و برای تحقق دو اصل اساسی که گفتمان ولایت و امامت هم همین دو اصل است، عمل کنند. یکی خواندن مردم به سوی خدا، «أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ» و دیگری «لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»، عدالت اجتماعی است؛ یعنی باید آهنگ همه مدیران در کشور آهنگ خداخواهی و اجرای عدالت اجتماعی باشد و آهنگشان با کل رابطه سازمانی که در نظام وجود دارد همخوانی داشته باشد. اگر مثلاً یک بخشدار با این مجموعه نخواند، او به یک آهنگ عمل می‌کند و کل نظام دارد به طرف دیگری سوق داده می‌شود. در اینجا می‌گوییم «الی الله المسیر»، ما می‌خواهیم یک جامعه دینی و مبتنی بر دین و ارزش‌های دینی استوار شود.
حزب هم همین‌طور است. آهنگ حزب نمی‌تواند جز آهنگ مدیر اجرایی باشد. یک نماینده مجلس غیر از این نمی‌تواند باشد. یک مدیر اجرایی نمی‌تواند غیر از این تفکر و اندیشه داشته باشد و غیر از این عمل کند. و الا با کل آهنگ نظام سازگاری ندارد، لذا احزاب در جامعه اسلامی در جهت تحقق همین منویات است، منتهی به صورت شکل و حزب و گروه و دسته. تحزب و تشکل وجود دارد، اما در جهت اصلاح اجتماعی و امر به خوبی‌ها و نهی از پلشتی‌ها، بدی‌ها و زشتی‌هاست. کما اینکه رسانه، مطبوعات و روزنامه باید در این جهت و یک خط ارتباطی بین مدیران و مردم باشند، سخن مردم را به مدیران منتقل کند و بالعکس و هر دو را در جهت رسیدن به آن نقطه هدف به هم ارتباط بدهد. آن نقطه هدف چیست؟ اصلاح اجتماعی، جدا نشدن از اصول و مبانی اصلی انقلاب، جدا نشدن از سیاست‌های مصوب، جدا نشدن از قانون اساسی و گفتمان امامت و ولایت که در جامعه وجود دارد. ارتباط رسانه این است، ارتباط حزب این است. روابط احزاب این است. حالا در این میان شما دیدید آهنگ یک حزب در اطلاعیه‌اش، آهنگ دشمن است. اگر دیدید فراخوانی‌اش فراخوانی چیزی است که رادیوی اسرائیل و رادیوی امریکا می‌گوید و سخنی که می‌گوید همان سخنی است که از حلقوم آنها بیرون می‌آید و از سخنان او آنها کف می‌زنند... یکی از حرف‌هایی که ما با این جریان‌های فتنه و انحراف و هر جریان انحرافی دیگری که در جامعه اسلامی هستند، داریم این است که اگر این کار، حرکت، منش و روش شما خیر است، چرا آنها برایتان کف می‌زنند؟ امام فرمودند برای سنجش اینکه امری باطل یا حق است، ببینید چه کسانی از شما خوشحال‌اند؟ اگر حزب‌اللهی‌‌ها از شما خوشحال‌اند، شادمان شوید، اگر دیدید دشمنان به خاطر این حرکت، موضع، کار، سکوت و سخن شما کف می‌زنند، معلوم می‌شود باید تردید کرد که نکند این سخن در جهت خواست آنها دارد گفته می‌شود.
ما داریم نشانه‌هایی را می‌بینیم که حاکی از آن است که گاهی دشمن از حرکتی شادمان می‌شود. شما دیدید که در جریان فتنه دشمنان برای سخنان بعضی‌ها کف می‌زدند و اینها نشانه‌های ناجوری است و معلوم می‌شود که این سخنان، موضع‌گیری‌ها و این اطلاعیه‌ها نکاتی است که حتماً باید انسان را دچار تردید کند.
به هر حال این ملاکی است که اگر دیدید دشمنان از یک موضع‌گیری کردن یا نکردن یا یک اطلاعیه یا یک فراز یا از سخنان و مطالبی استقبال کردند، باید در آن سخن تردید کرد که این دارد دل دشمن را شاد می‌کند. این از نکاتی است که امام و رهبری به ما ملاک دادند و ما در جامعه‌مان ملاک داریم. نباید در فضای غبارآلود راه، جاده و امام مقتدا و حجت را گم کنیم که این در راه‌شناسی، هدف‌شناسی و خط‌شناسی خیلی مهم است.
در جامعه، گروه‌های مختلفی مرجع‌اند، بعضی‌ها می‌گویند هنرمندان، ورزشکاران، قلمداران و روزنامه‌نگاران. اینها گروه‌های مرجع‌اند و مردم و سیاستمداران به اینها مراجعه می‌کنند، اما به نظر من بعد از سی سال با همه مسائل و مشکلات و شایعه‌پراکنی‌هایی که دشمن کرده، امروز مورد اعتمادترین جریان برای مردم و مهم‌ترین گروه مرجع، روحانیت‌اند و در جریانات سیاسی و اجتماعی مردم به روحانیت به عنوان امانت‌دارترین و معتمدترین گروهشان توجه می‌کنند. سنجش‌ها هم همین را نشان می‌دهد. با وجود توطئه‌ها و شایعات علیه روحانیت و چهره روحانیت، روحانیت در خط ولایت و دلداده به خدا، در مردم و با مردم شدیداً مورد اعتماد مردم‌اند. اگر می‌بینیم در گوشه‌ای به کسی ولو روحانی است، مردم توجه ندارند، به دلیل روحانیت نیست، بلکه به دلیل رفتار شخصی خودش است.
من معتقدم مردم همچنان به جریان روحانیت اعتماد دارند و جریان و گروه مرجعیت سیاسی روحانیت به عنوان عالی‌ترین، برترین و مورد اعتماترین مرجع سیاسی مورد توجه مردم است.