دکتر علی مطهری که نام و رسم و رأی و نمایندگی‌اش را مدیون نام آن شهید بزرگوار است، در فضای سیاسی هر از چند گاهی اظهارنظرهایی می‌نماید، که نه تنها به انتظار توأم با قداست مردم جامعه ما به جایگاه فرزندی آن آیت حق تعرض می‌کند، بلکه موجبات تعجب هر جستجوگری را ایجاب می‌نماید.
مواضع اخیر آقای علی مطهری در خصوص مصادیق رویش‌ها و ریزش‌های انقلاب و سران فریب خورده فتنه‌گران و جریان فتنه و ذهنیت قضاوتی محاکمه آن‌ها تحت عنوان نقادی و یا شجاعت در اظهارنظر و یا انحراف‌شناسی اجتماعی در حقیقت زاویه‌ای انحرافی است که وی فکر می‌کند با فرض خوش‌بینانه راه صواب را می‌رود.
اینکه استدلالهای مطهری در خصوص موارد مذکور و به‌خصوص جریان مردود و خائن نهضت آزادی چه میزان نیازمند پاسخگویی و استدلال است در مقاله جناب آقای انبارلویی اشاره گردید و بیش از آن چشم بستن به اصل منطق و دلیل و برهان و صداقت است که دفاعیه ایشان بر همین رویکرد است.
ولی نکته قابل توجه اینجاست که اگر نام زیبا و دلنشین و برازنده مطهری بر دکتر علی نبود، هیچ نگرانی از هیچ دلسوز انقلابی وجود نداشت، لذا هر‌گاه تعرضی نابجا از ناحیه علی مطهری و آن هم در کسوت نمایندگی به فضای سیاسی و یا فرهنگی و یا موقعیت‌شناسی و یا مصالح نظام می‌شود، بلافاصله این شعر تداعی می‌شود که؛
گیرم پدر تو بود فاضل / از فضل پدر تو را چه حاصل؟
از آنجایی که شهید مطهری در گوشه جان نسل‌های مؤمن و وفادار و دلسوز انقلاب جای دارد، و این خیل عظیم دیده‌بانان انقلاب اسلامی از بصیرت شهید مطهری و امام مطهری و یاران او بی‌بهره نیستند، برایشان بسیار سخت و آزرده خاطری است که علی مطهری راه فصل را پیشه نماید و به این بریدگی به عنوان انجام وظیفه ببالد و افتخار نماید و خود را اهل نظر بداند و وکیل مدافع جمعی یاغی و شورشگر و قانون شکن و قدرت‌پرست و خائن به نظام و همنوا با دشمنان و هم جهت با براندازان و کودتاگران بشود و نام این را آزاداندیشی و دفاع از حق مظلوم و طرفداری از محاکمه و قاضی و قضاوت بگذارند.
برای دلسوزان انقلاب و شیفتگان شهید مطهری بسیار سخت است که از فرزند شهید مطهری همان صدا و ندا و اظهارنظری را بشنوند که جانیان قرن و قاتلان کودکان فلسطینی و تفاله‌های سلطنت‌طلب و رقاصه‌های کاباره‌ها و منافقین جنایتکار و قاتل و مرتجعین منطقه و صد‌ها شبکه جهانی صدا و سیمای ضد اسلام و کمونیستهای آمریکایی و حتی همجنس‌بازان مثل و شبیه و عین آن را اظهار نظر می‌کنند.
برای خانواده‌های شهدا بسیار دردآور است که با شور و شوق و علاقه به فرزند شهید مطهری رأی بدهند و او در تمام اظهارنظر‌ها درباره رویش‌ها و ریزش‌ها، تشخیص‌اش همان فهمی باشد که قاتلان شهید مطهری و شهید مفتح و شهید بهشتی داشته‌اند و شاید درد جانکاه این مصیبت به اندازه این نوع کج فهمی بر همه دردهای مظلومیت این ملت سنگینی نماید.
درست است که آقای مطهری به برکت افتخار فرزندی آن شهید بزرگوار مثل هزاران مسلمان ایرانی و غیرایرانی از جهت مطالعه، دستی بر ویرایش و انتشار کتب استاد داشته‌اند ولی باید بداند بیشترین اشتباه و تمرد و حتی خیانت در امانت فضل پدر این است که خواسته یا ناخواسته در جبهه ضد انقلاب و در زاویه با مسیر ولایت قرار گیرد و موهبت فضل را به خسارت فصل مبدل نمایند.
آقای مطهری بدانند در همین نظام دینی و معرفتی و الهی و مزین به خون شهدا هزاران نفر در گوشه و کنار کشور اهل نظر و فهم و درک و شعور سیاسی و بصیرت انقلابی بالا‌تر از وی وجود دارد که در گمنامی تمام پای آرمانهای نظام با کمال صفا و صداقت و اخلاق و بی‌توقع در خدمتگزاری و مجاهده هستند و هزاران دغدغه آرمانی و ارزشی دارند که دغدغه آن‌ها تشکیک در نامه‌های امام راحل در خصوص آقای منتظری و یا نهضت به اصطلاح آزادی و یا فریب خورده‌ها و مفتون‌های آمریکا و اسرائیل و انقلابهای مخملی باشد.
آقای مطهری با کمال دردمندی یک پیشنهاد را بپذیرند و آن اینکه از نمایندگی مجلس به دلیل شائبه سوء استفاده از موقعیت و جایگاه امانت‌داری مردم و به منظور فرصتی برای اظهارنظرهای مشابه جنجالی استعفا بدهد و در بیانیه‌ای رسمی از نام مبارک مطهری به نامی دیگر تغییر نام دهد. آن وقت مشخص خواهد شد که خودشیفتگی و خودبرتربینی و ادای نظریه‌پردازی چه کفران نعمتی است که در اثر غفلت و یا خودپسندی و دامهای شیطانی پیش رویش قرار می‌گیرد.
یکی از نعمتهای الهی در این انقلاب این است که برای هر عبرت تاریخی و جاری نمونه‌های فراوانی را در چهره اشخاص به این ملت معرفی نموده است. دعای ما این است علی مطهری ضمن اذعان به جنبه‌های مثبتش با بازنگری در اشکالاتش و خود نقدی همه جانبه به عنوان فرزند صالح شهید مطهری عاقبت به‌خیر باشد و این علاقه ما است.