فروشندگان مترو شبکه‌ای عمل می‌کنند و متاسفانه سودجویان از برخی فروشندگان مترو جهت اهداف شوم خود استفاده می‌کنند یعنی در واقع درآمد فروشندگان متعلق به آنها است و فروشندگان برای آنها به صورت درصدی و امانی کار می کنند که حتی هنگام تحویل اجناس مکان فعالیت‌ آنها را در مترو مشخص می کنند تا کالاها در همه ایستگاه‌ها و خطوط عرضه شود.

البته فروش کالا در متروی دیگر کشورها نیز مرسوم است با این تفاوت که آنها با تعبیه فضاهایی در مترو از ایجاد مزاحمت فروشندگان برای مسافران جلوگیری کرده اند، لذا به دلیل نبود فضای مناسب در متروی کلان شهر تهران برخورد با فروشندگان بهترین راهکار برای جلوگیری از فعالیت آنها است.

اکثر فروشندگان ماهانه درآمدی معادل 3 الی 4 میلیون دارند که به خاطر همین سود بالای دستفروشی است که از این کار دست نمی‌کشند، لذا لازم است متولیان به صورت قاطع با آنها برخورد و بی تفاوت از کنار این دست تخلفات نگذرند.

در ساماندهی آنها نباید فراموش شود که چطور می توان زمینه اشتغال فروشندگان مترو را فراهم کرد؟

این موضوع فقط منحصر به مترو نیست بلکه اگر به تمام چهارراه‌های تهران نگاهی بیندازیم مشاهده خواهیم کرد که معضلاتی مانند تکدی گری، فروشندگی مواد مخدر کودکان کار و خیابانی و ... به وفور یافت می شود و حتی کسانی هستند که ساعت مشخصی بین آنها غذا توزیع می کنند یعنی در واقع این افراد به صورت سازماندهی شده عمل کرده و افرادی از آنها سوء استفاده می‌کنند.

لذا در راستای جلوگیری از شیوع آسیب‌های اجتماعی در کلان شهر تهران نه تنها فروشندگان مترو بلکه همه دستفروشان ، کودکان کار و خیابانی ، متکدیان در پایتخت باید ساماندهی شوند.