سیدمصطفی میرسلیم- دانشگاه جایگاه رفیعى است که در آن بویژه استاد و دانشجو نسبت به برخى از امور هیچ تعللى نمى توانند از خود نشان دهند و ساکت بنشینند. آنها با اتکاء به روشهاى حکیمانه و خیرخواهانه و مجادله علمى به ایفاى وظیفه تعطیلى ناپذیر دانشگاهى خود باید بپردازند. در این جا به برخى از موارد فهرست وار اشاره مى کنم:
توهین به مقدسات.
اعتقادات ما بیانگر هویت ما است و نمى توان اجازه داد آنچه براى ما مقدس است از اصول دین و مذهب ، و پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام ، و وحى و قرآن... در قالب هاى بظاهر فرهنگى و هنرى دستخوش هتاکى یا حتى طنز شود. در این مورد هر بهانه اى به هر شکلى مردود است و غیرت دینى و ملى ما ایجاب مى کند بدون معطلى به مقابله با توهین به مقدسات بپردازیم.
نادیده گرفتن میثاق ملى.
قانون اساسى ما ریشه پیوند همه ما است و تا موقعى که این قانون اساسى تغییر نکرده است باید اجرا شود و هیچ کس حق ندارد جلو اجراى آن را بگیرد. هر اصلاحى نسبت به قانون اساسى مى تواند مشمول بررسى و تحقیق علمى قرارگیرد و فرآیند قانونى خود را طى کند، اما عدم اجرا و توقف و منفى بافى سیاسى نسبت به قانون اساسى به هیچ وجه مجاز نیست.
بى احترامى به ایران و ایرانى و یکپارچگى ملى.
همه طوائف ایرانى در مناطق مختلف کشور براى پیروزى انقلاب و مبارزه با دشمنان خارجى و حفظ حدود و ثغور ایران از خود گذشتگى نشان داده اند. ایرانى احترام دارد و باید احترامش محفوظ بماند و بى احترامى به خرده فرهنگهاى طوائف مختلف جایز نیست نه به شوخى و نه به جدى. یکپارچگى ملى را ما فداى هیچ سیاست دیگرى نمى کنیم. همه طوائف عزیزند اما برترین طائفه از میان طوائف ایرانى آن طائفه ایست که براى پیشرفت میهن در مسابقه خدمت کردن و ایثار گوى سبقت را از دیگران ربوده باشد.
زیر سؤال بردن خودباورى .
کتمان کردن استعدادهایى که خداى متعال در وجود ما ایرانیان به ودیعت نهاده و تحقیر کردن تواناییهاى ما و بویژه دستاوردهاى عظیمى که محصول تلاش عالمانه دانشمندان و متخصصان، و مجاهدت عاشقانه جوانان مخلص و پرشور ما است ، ضمن آن که حکایت از جهل و قدر ناشناسى مى کند، راه را براى تسلط بیگانگان هموار مى نماید. در برابر کسانى که خودباخته اند و از نمایش خودباختگى با زیر سؤال بردن خودباورى و تواناییهاى ملى ابا ندارند باید با شهامت ایستاد.
مطرح کردن اراجیف
دروغ گویى و گفتن نیمى از واقعیت براى کتمان حق امروزه رواج یافته است و باعث تضعیف روحیه میهنى شده است. این روش باید افشا و طرد شود. ما باید مبلغ بیان واقعیت به صورت مستند باشیم و مراقبت کنیم از آسیب هاى رنگارنگ تلألوهاى فضاى مجازى در امان بمانیم. مطرح کردن اراجیف براى ایجاد خلل در اراده ملى است؛ از روشهاى نوینى که براى سست کردن جامعه ما بکار گرفته مى شود و متأسفانه رائج شده نباید غفلت کنیم.
ایجاد خوش بینى نسبت به دشمن.
ترفندهاى دشمن از گذشته و بویژه در سالهاى اخیر بر کسى پنهان نیست ولى دشمن مأیوس نیست از این که بتواند از کم اطلاعى نسل جوان ما سوء استفاده کند و خود را دوست و خیرخواه ما جلوه دهد. نادیده گرفتن تجربه گران قیمت تاریخى ما و سادگى نشان دادن در برابر پیچیدگیهاى مزورانه دشمن تله بزرگى است که براى ما گسترده اند و نباید فریب آن را بخوریم. همواره باید هوشیارى را با دقت تمام حفظ کنیم تا از زهر این مار خوش خط و خال مصون بمانیم.
انتقاد تخریبى.
انتقاد اقدامى است بسیار مفید و راه دوام و پیشرفت مردم سالارى است اما کدام انتقاد؟ انتقاد علمى و سازنده. ما در دانشگاه موظفیم ، صرف نظر از گرایشهاى سیاسى مان به نقد علمى سیاست ها و برنامه ها و طرح هاى اجرایى و شیوه هاى مدیریت بپردازیم که اگر نکنیم گویى دانشگاه را تعطیل کرده ایم. اما نباید این نقد علمى ضرورى را با هیاهوهاى تبلیغاتى و شعار هاى مردم فریب و جنجال آفرینى در صحن دانشگاه اشتباه کنیم. حتماً راه نقد علمى را بیاموزیم و قطعاً آن را بکار بندیم و نشان دهیم دانشگاه زنده است و استاد و دانشجو نسبت به حق متعهدند و دانش را فقط ابزار کسب روزى خود نمى دانند.
⁃ دفاع از آزادى براى نفى استقلال و دفاع از استقلال براى تحدید آزادى هر دو خطا است. این دو را خوب باید شناخت و دوش به دوش هم باید پیش برد و مراقبت کرد که یکى ابزار کوبیدن دیگرى قرار نگیرد.
سیدمصطفی میرسلیم دانشگاه جایگاه رفیعى است که در آن بویژه استاد و دانشجو نسبت به برخى از امور هیچ تعللى نمى توانند از خود نشان دهند و ساکت بنشینند. آنها با اتکاء به روشهاى حکیمانه و خیرخواهانه و مجادله علمى به ایفاى وظیفه تعطیلى ناپذیر دانشگاهى خود باید بپردازند. در این جا به برخى از موارد فهرست وار اشاره مى کنم:
توهین به مقدسات.
اعتقادات ما بیانگر هویت ما است و نمى توان اجازه داد آنچه براى ما مقدس است از اصول دین و مذهب ، و پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام ، و وحى و قرآن... در قالب هاى بظاهر فرهنگى و هنرى دستخوش هتاکى یا حتى طنز شود. در این مورد هر بهانه اى به هر شکلى مردود است و غیرت دینى و ملى ما ایجاب مى کند بدون معطلى به مقابله با توهین به مقدسات بپردازیم.
نادیده گرفتن میثاق ملى.
قانون اساسى ما ریشه پیوند همه ما است و تا موقعى که این قانون اساسى تغییر نکرده است باید اجرا شود و هیچ کس حق ندارد جلو اجراى آن را بگیرد. هر اصلاحى نسبت به قانون اساسى مى تواند مشمول بررسى و تحقیق علمى قرارگیرد و فرآیند قانونى خود را طى کند، اما عدم اجرا و توقف و منفى بافى سیاسى نسبت به قانون اساسى به هیچ وجه مجاز نیست.
بى احترامى به ایران و ایرانى و یکپارچگى ملى.
همه طوائف ایرانى در مناطق مختلف کشور براى پیروزى انقلاب و مبارزه با دشمنان خارجى و حفظ حدود و ثغور ایران از خود گذشتگى نشان داده اند. ایرانى احترام دارد و باید احترامش محفوظ بماند و بى احترامى به خرده فرهنگهاى طوائف مختلف جایز نیست نه به شوخى و نه به جدى. یکپارچگى ملى را ما فداى هیچ سیاست دیگرى نمى کنیم. همه طوائف عزیزند اما برترین طائفه از میان طوائف ایرانى آن طائفه ایست که براى پیشرفت میهن در مسابقه خدمت کردن و ایثار گوى سبقت را از دیگران ربوده باشد.
زیر سؤال بردن خودباورى .
کتمان کردن استعدادهایى که خداى متعال در وجود ما ایرانیان به ودیعت نهاده و تحقیر کردن تواناییهاى ما و بویژه دستاوردهاى عظیمى که محصول تلاش عالمانه دانشمندان و متخصصان، و مجاهدت عاشقانه جوانان مخلص و پرشور ما است ، ضمن آن که حکایت از جهل و قدر ناشناسى مى کند، راه را براى تسلط بیگانگان هموار مى نماید. در برابر کسانى که خودباخته اند و از نمایش خودباختگى با زیر سؤال بردن خودباورى و تواناییهاى ملى ابا ندارند باید با شهامت ایستاد.
مطرح کردن اراجیف
دروغ گویى و گفتن نیمى از واقعیت براى کتمان حق امروزه رواج یافته است و باعث تضعیف روحیه میهنى شده است. این روش باید افشا و طرد شود. ما باید مبلغ بیان واقعیت به صورت مستند باشیم و مراقبت کنیم از آسیب هاى رنگارنگ تلألوهاى فضاى مجازى در امان بمانیم. مطرح کردن اراجیف براى ایجاد خلل در اراده ملى است؛ از روشهاى نوینى که براى سست کردن جامعه ما بکار گرفته مى شود و متأسفانه رائج شده نباید غفلت کنیم.
ایجاد خوش بینى نسبت به دشمن.
ترفندهاى دشمن از گذشته و بویژه در سالهاى اخیر بر کسى پنهان نیست ولى دشمن مأیوس نیست از این که بتواند از کم اطلاعى نسل جوان ما سوء استفاده کند و خود را دوست و خیرخواه ما جلوه دهد. نادیده گرفتن تجربه گران قیمت تاریخى ما و سادگى نشان دادن در برابر پیچیدگیهاى مزورانه دشمن تله بزرگى است که براى ما گسترده اند و نباید فریب آن را بخوریم. همواره باید هوشیارى را با دقت تمام حفظ کنیم تا از زهر این مار خوش خط و خال مصون بمانیم.
انتقاد تخریبى.
انتقاد اقدامى است بسیار مفید و راه دوام و پیشرفت مردم سالارى است اما کدام انتقاد؟ انتقاد علمى و سازنده. ما در دانشگاه موظفیم ، صرف نظر از گرایشهاى سیاسى مان به نقد علمى سیاست ها و برنامه ها و طرح هاى اجرایى و شیوه هاى مدیریت بپردازیم که اگر نکنیم گویى دانشگاه را تعطیل کرده ایم. اما نباید این نقد علمى ضرورى را با هیاهوهاى تبلیغاتى و شعار هاى مردم فریب و جنجال آفرینى در صحن دانشگاه اشتباه کنیم. حتماً راه نقد علمى را بیاموزیم و قطعاً آن را بکار بندیم و نشان دهیم دانشگاه زنده است و استاد و دانشجو نسبت به حق متعهدند و دانش را فقط ابزار کسب روزى خود نمى دانند.
⁃ دفاع از آزادى براى نفى استقلال و دفاع از استقلال براى تحدید آزادى هر دو خطا است. این دو را خوب باید شناخت و دوش به دوش هم باید پیش برد و مراقبت کرد که یکى ابزار کوبیدن دیگرى قرار نگیرد.