نگاه

آتشبار رسانه‌های صهیونیستی در آستانه ساعت صفر

امپراتوری رسانه‌ای صهیونیستی تا کنون نقش خود را در وارونه نمایی حقایق مذاکرات به خوبی ایفا کرده و بیشترین تاثیر را در مقصرنمایی ایران داشته است، موضوعی که این روزها در دستور کار اصلی اتاق فکرهای غربی علیه جمهوری اسلامی‌ایران قرار گرفته است.

مذاکرات هسته ای ایران و 5+1 در حالی روزهای پایانی خود را سپری میکند که با وجود زیاده خواهی های غرب چشم انداز جدی در حصول توافق دیده میشود. حتی بر اساس آنچه عراقچی وعده داده است؛ ممکن است تا زمان انتشار هفته نامه، مذاکرات به نتیجه رسیده باشد. هرچند وی گفت «اگر به 16 تیر برسیم و آنچه خواستمان است برسیم توافق خواهیم داشت و در غیر این صورت ترجیح میدهیم دست خالی به تهران بازگردیم.»

این روزها اغلب دیپلماتها موج مثبت به خبرنگاران میدهند. از سویی اما؛ خبرنگاران و تحلیلگران آمریکایی مستقر در این دور از مذاکرات که به حاشیه برداری موضوعات مختلف میپردازند، معتقدند دولت اوباما راهی جز توافق با ایران ندارد زیرا امضاء توافق نامه با ایران برگ برنده دموکراتها در انتخابات آتی ریاست جمهوری این کشور و همچنین در مناسبات اروپا خواهد بود. اگر چه گفته میشود موضوعات اختلافی ایران و کشورهای 5+1 در خصوص
پی.ام.دی، تحقیق و توسعه و زمان بندی لغو تحریم
ها همچنان پا بر جاست

اما شنیده شده طرفهای مذاکرهکنند ایرانی راه کارهایی برای خروج از بن بست ارائه نموده اند که برخی از آنها مورد قبول مقامات مذاکره کننده اروپایی و آمریکایی قرار گرفته و این امر میتواند زمینه را تا حدودی برای حل اختلافات فراهم نمایند.

در همین حال اما خبرها از بروز اختلافات گسترده در داخل هیئت حاکمه آمریکا حکایت دارد از سویی؛ در حالی که رسانههای غربی در صددند مواضع طرف آمریکایی در مذاکرات هسته ای را شفاف و قاطع توصیف کنند، اما منابع نزدیک به دیپلماتهای اروپایی میگویند جان کری هنوز شفافیت لازم را در مذاکرات هسته ای از خود بروز نداده و با وجود اصرار و تاکید چین، روسیه و حتی کشورهای آلمان و انگلیس، نظر نهایی اوباما را به مذاکره کنندگان ارشد دیگر کشورهای ابلاغ نکرده است. «دلیل اصلی نگرانی کری، تکرار بازی اوباما در جریان مذاکرات وین 8 (مذاکرات آذرماه سال گذشته) است. جایی که کری در دقایق پایانی بازی ناچار شد همه توافقاتی که با ایران صورت داده بود را به دستور رئیس جمهور آمریکا بر هم بزند.»

نگرانیها از دبه کردن دوباره اوباما در روزها و ساعات پایانی مذاکرات هسته ای تقویت شده است. همین موضوع سبب شده است تا وزیر امور خارجه آمریکا بیشتر زمان خود را صرف مدیریت روانی مذاکرات هسته ای و پیشگیری از عواقب و تبعات ناشی از تغییر رای اوباما در ساعت صفر مذاکرات کند. از این رو در ماورای تصاویر مجازی و ثانویه ای که از مذاکرات ترسیم میشود، اصلی ترین دلیل ارسال پیام های متناقض و مبهم از هتل کوبورگ، اختلافات داخلی میان وزارت امورخارجه آمریکا و کاخ سفید است. کری نسبت به نقش آفرینی سلبی احتمالی جو بایدن و سوزان رایس در قبال توافق نهایی احتمالی نگران بوده و این نگرانی خود را به اوباما نیز انتقال داده است.

در این میان اما از رفتار رسانه ای بازوهای رسانه ای غرب نباید غافل بود. بی بی سی فارسی به عنوان یکی از سردمداران عناد و دشمنی علیه مردم کشورمان در این باره رفتار قابل تاملی تاکنون داشته است. تحلیل این رفتار میتواند به روشنی خط خباثت آلود این رسانهها را روشن کند. بررسی محورهای تبلیغاتی و اطلاع رسانی این رسانه معاند جمهوری اسلامیبه روشنی نشان میدهد که این رسانه ها مطابق آنچه دستور میگیرند در تلاش اند تا به هر شکل ممکن از رسیدن جمهوری اسلامیایران به اهدافش در مذاکرات هسته ای ممانعت کنند.

در این باره باید اشاره کرد که گزارش های تلویزیون بی بی سی فارسی و رسانه های مشابه درباره وضعیت سایت نطنز، پیوستن وزیران خارجه قدرت های اروپایی به مذاکرات هسته ای وین و مکانیسم لغو تحریمها علیه ایران مهمترین سوژه های تبلیغی بنگاه رسانه ای دولت بریتانیا در زمینه هسته ای بوده اند.

بر این اساس به نظر میرسد که امپراتوری رسانهای صهیونیستی تا کنون نقش خود را در وارونه نمایی حقایق مذاکرات به خوبی ایفا کرده و بیشترین تاثیر را در مقصرنمایی ایران داشته است، موضوعی که این روزها در دستور کار اصلی اتاق فکرهای غربی علیه جمهوری اسلامیایران قرار گرفته است.

در برابر این خط خبری ، پیام ویدئویی ظریف پیامیروشن داشت. بدون لبخند و با ابروانی گره کرده دشمن را متوهم نامید و هشدار داد ما همان ملتی هستیم که هشت سال در مقابل صدام که از تمامی دنیا تغذیه می شد ایستادگی کردیم . حال باید منتظر بود که غرب در برابر ایستادگی ملت ایران سر تعظیم فرود خواهد آورد؟

اما آنچه مسلم است؛ دستاورد نشست فعلی وین، قرار نیست توافق باشد. پس از تنظیم متن توافق نهایی - که به گفته عراقچی حدود 20 صفحه است و با 5 ضمیمه مختلفش حدود 70 تا 80 صفحه خواهد بود- باید مراحل قانونی در کشورها طی شود. همچون تصویب در مجلس شورای اسلامیایران و نیز بررسی در کنگره آمریکا و ... که مرحله تازه ای از مسیر خواهد بود. شنیده میشود که برخی علاقه مندند همزمان با سفر رئیس جمهور به نیویورک برای حضور در اجلاس سازمان ملل، امضای توافقنامه احتمالی انجام شود.

گزارش از رائد صیدیه خبرنگار اعزامی «شما» به وین

https://shoma-weekly.ir/QBMHu5