در این نشست که حسین راغفر عضو پیشین تیم ملی فوتبال و قائم مقام اسبق سازمان تربیت بدنی به عنوان مهمان حضور داشت.
ابتدا محمدرضا تهرانی رییس کارگروه ورزش حزب موتلفه اسلامی، با اشاره به تحولات اخیر عرصه سیاسی کشور پس از انتخابات ریاست جمهوری و معرفی قریب الوقوع وزیر ورزش و جوانان توسط رییس جمهور منتخب به مجلس خاطرنشان کرد: این روزها افراد زیادی مدعی وزارت ورزش هستند اما باید به خاطر داشته باشیم کسانی می توانند در چنین مسئولیت مهمی منشا اثر باشند که از تجربه، توان و مقبولیت کافی برخوردار باشند.
تردیدی نیست که رییس جمهور در نهایت فرد واجد شرایطی را برای این منظور در نظر خواهد گرفت و ما هم مطابق مشی مسئولین حزب با فردی که از مجلس رای اعتماد بگیرد تعامل سازنده خواهیم داشت.
تهرانی در بخش دیگری از سخنان خود به بازی های المپیک پاریس اشاره و تاکید کرد: مشعل مهمترین رویداد ورزشی جهان در پاریس بر افروخته شد.
شعار این مسابقات و پیام المپیک بر پایه صلح،دوستی ملت ها و گسترش همدلی و اتحاد در میان جوامع بشری استوار شده تحت این شرایط، حضور نمایندگان رژیم صهیونیستی در این رویداد قابل توجیه نیست زیرا مغایر با اهداف و آرمان های المپیک است.
در ادامه این نشست هریک از اعضای کارگروه ورزش حزب موتلفه نیز ضمن تشریح فضای موجود نقاط قوت و ضعف ورزش کشور، مشکلات و کاستی های بخش جوانان و مطالبات عمومی جامعه ورزش و آحاد مردم از مسئول آینده ورزش کشور بر لزوم توانمندی، پاکدستی، اقتدار، مقبولیت، شجاعت و نفوذ کلام وزیر ورزش و جوانان در جمع اعضای کابینه و شخص رییس جمهور تاکید کردند.
دکتر حسین راغفر، از چهره های شناخته شده عرصه ورزش اقتصاددان و استاد دانشگاه آخرین سخنران این نشست هم اندیشی بود که دیدگاههای خود در ارتباط با جایگاه ورزش و نقش تربیتی آن در جوامع، اهمیت اقتصاد ورزش، مدیریت در ورزش، و بطور کلی اهمیت این مقوله در جهان امروز بیان کرد.
وی در همین راستا گفت: شاید مهمترین مشکل مدیران ورزش ما و وزرایی که براین مسند تکیه می زنند بی توجهی و کم اهمیت شمرده شدن این مهم نزد دولتمردان باشد. وقتی مدیران نسبت به نقش و اهمیت ورزش در مبانی تربیتی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، سلامت، تبلیغات و روانشناسی توجه نداشته باشند کارکردن در مقام وزیر یا مدیر ورزشی دشوار می شود. شخصا طی سال های طولانی حضور در ورزش از نزدیک نقش تربیتی آن را نزد جوانان مشاهده کرده ام به همین دلیل گمان می کنم یکی از لوازم مدیریت در ورزش اشراف و احاطه به کارکرد آن است.
کسی که چنین فضایی را درک کرده باشد بهتر می تواند مدیریت کند. در بحث روانشناختی ورزش وقتی قهرمان یک کشور روی سکو می رود غرور ملی نزد جامعه افزایش پیدا می کند ضمن اینکه اغلب نوجوانان و جوانان آرزو می کنند جای آن قهرمان باشند.حالا همین قهرمانان می توانند در کنترل یا نگاه جامعه نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی دخیل باشند. موضوع سلامت و اقتصاد ورزش هم که نیازی به توضیح ندارد چون کاملا روشن است. بی توجهی به هر کدام از این فاکتورها می تواند به روند حرکت ورزش آسیب جدی وارد کند.
وی ادامه داد: ظرفیت های ورزش بی پایان است اما متاسفانه برخی از مسئولین به این مهم توجه ندارند. آنها به ورزش به عنوان موضوع تحمیلی نگاه می کنند. به اعتقاد من یکی از ویژگی های مهم وزیر ورزش شجاعت اوست. این شجاعت باعث می شود بتواند در جلسات هیات دولت مطالبات جامعه ورزش را بیان و نقطه نظرات خود را در آنجا بیان کند.
سابقه وزرای ورزش نشان می دهد آنان معمولا در جلسات دولت ساکت بوده اند در حالیکه او باید در جهت ارزان کردن ورزش و گرایش اکثریت جامعه به سمت آن تلاش کند.
