پنجره آخر

دارنده مدال زرین صدیق

وقت گذاری،ارتباط عاطفی با اعضاء وکادر حزبی ،حبیبی را به شخصیتی ممتاز تبدیل کرده بود.او به دنبال اقتدار مرسوم نبود بلکه از طریق پیوند عاطفی بر دل و قلوب اعضاء نفوذ داشت.مشی مدیریتی و سلوک رفتاری او گنجینه ای است که یاران باید بنویسند وبه دیگران انتقال دهند.
نصرت الله حیدری - سپهر سیاست در ایران کنشگر ی فعال در عرصه سیاست واجتماع،خاصه در بحث تحزب را از دست داد.محمد نبی حبیبی را می گوییم،او همچون استاد عسکراولادی واقعا حبیب بود.بعد از ارتحال مرحوم عسکراولادی،بیرق موتلفه اسلامی را بر دوش کشید.البته آغاز این راه با هدایت استاد عسکراولادی بود.بعدها همواره در تلاش بود که راه و طریقت استاد را درواگذاری پست دبیرکلی موتلفه اسلامی به جوانان ادامه دهد اما سلوک حبیبی باعث شد که شورای مرکزی هر دوره با وجود اکراه حبیبی،دبیرکلی را به او تفویض نمایند.

راه ورسم مرحوم حبیبی در اندیشه ورزی سیاسی باید کتابت گرد تا به عنوان یک تجربه گرانسنگ به نسل جوان منتقل گردد.

حبیبی به معنای حقیقی کلمه، سیاست را در بستر دین و معارف اهل البیت آموخته بود.او دانش آموخته جامعه شناسی از دانشگاه تهران بود ودر روزگاری تحصیل می کرد که دو ایدئولوژی لیبرالی و مارکسیستی جذابیت داشت.سیاست در این مکاتب رویکردی مادی ولذت گرایانه داشت و سیاست ورزی مجوز دروغ، مکر و حیله را آموزش می داد،تا جائیکه برخی هنوز هم سیاست را دروغ و فریب و حیله می دانند. اما محمد نبی حبیبی روحش را با اسلام صیقل داده بود.او سیاست رادر مکتب اسلام آموخت.سیاست توام با دین را انتخاب کرد و سیاست را علم تدبیر اداره امور جامعه برای ساختن یک جامعه نمونه اسلامی معنا می کرد.گام بعدی حبیبی احساس مسئولیت در برابر جامعه ستم زده بود،او راه مبارز را علیه رژیم شاه برگزید .به نهضت امام پیوست ودر این راه تا آخرین لحظه حیات مبارک دغدغه داشت ودر تلاش بود.با پیروزی انقلاب در سنگرهای مختلف خدمت کرد.استانداری کرمان،فارس و خراسان بزرگ تا شهرداری تهران و معاونت وزیر وقائم بنیاد مستضعفان،در همه این عرصه ها حبیبی درخشید و امروز نام حبیبی با سیاستمدار و کارگزار صدیق عرصه سیاست گره خورده است و رهبری معظم انقلاب در پیام تسلی بخشش به مجموعه یاران حبیبی بر این خصیصه صحه گذاشتند و رضای ولی هم به نوعی جلب کردند.دین داری،معنویت،اخلاق و صداقت در وجودش موج می زد.از دنیا کیسه ای برای خود ندوخته بود و تا آخر عمر بابرکتش سادگی را در زندگیش در پیش گرفتند.

به موازات کار مدیریتی و مسئولیتهای کلان در عرصه تحزب نیز نمونه بودند.پایبندی به مشی تشکیلاتی و تبعیت پذیری او در تشکل ولایی موتلفه اسلامی نمونه است.وقت گذاری،ارتباط عاطفی با اعضاء وکادر حزبی ،حبیبی را به شخصیتی ممتاز تبدیل کرده بود.او به دنبال اقتدار مرسوم نبود بلکه از طریق پیوند عاطفی بر دل و قلوب اعضاء نفوذ داشت.مشی مدیریتی و سلوک رفتاری او گنجینه ای است که یاران باید بنویسند وبه دیگران انتقال دهند.

بی شک کار در عرصه سیاست و اجتماع به محبوبیت آدمها آسیب می رساند،زیرا کسب رضایت عامه بسیار دشوار است.اما حبیبی بر این مانع هم غلبه پیدا کرد ، بلکه مدال زرینی را از ولایت و مومنین هم دریافت کرد وآن فعال صدیق است.مدالی که به همه کس نمی رسد.

در پایان امیدوارم بزرگان موتلفه،دوستان و علاقمندان به مرحوم حبیبی راه و طریقت او را استمرار دهند.مکتب عسکراولادی، حبیبی امروز در حوزه اخلاق در سیاست در ایران ممتاز و محل رجوع است. اخلاص در راه خدا ،پارسایی،اخلاقمداری،مردم دوستی و تلاش برای اجتماع اهل ایمان و مجاهدت خالصانه در راه تحقق مردم سالاری دینی مولفه های مجاهد سخت کوش، فعال صدیق عرصه سیاست و اجتماع مرحوم حبیبی است که امیدواریم به عنوان سرمایه بزرگ موتلفه اسلامی پاس داشته شود وبه دیگران انتقال داده شود.

https://shoma-weekly.ir/ficUFj